Spis treści

Z łac „trans”- przez i „buccalis”-policzki. W szkole Manualni możesz wziąć udział w kursie masażu transbukalnego, masażu, który do niedawna wzbudzał wiele kontrowersji z powodu konieczności pracy wewnątrz jamy ustnej.

Historia i techniki masażu transbukalnego

Terapia ta zrodziła się ponad 20 lat temu we Francji, gdzie znalazła grono oddanych odbiorców wśród personelu lekarzy i fizjoterapeutów, przede wszystkim ze względu na wydźwięk terapeutyczny, a z czasem również estetyczno-kosmetyczny.

Techniki i narzędzia, które są wykorzystywane w masażu transbukalnym polegają na uplastycznianiu struktur mięśniowo-powięziowych, co wpływa na poprawę ich elastyfikacji, zwiększa dokrwienie i dotlenienie obszarów masowanych. Jest świetnym narzędziem terapeutycznym wszędzie tam, gdzie chcemy zmniejszyć napięcia mięśniowe, zmobilizować blizny oraz powstałe przykurcze.

Efekty pracy w terapii transbukalnej wpływają pozytywnie na środowisko do regeneracji nerwu twarzowego w przypadku jego uszkodzenia, stąd częste zastosowanie technik u pacjentów po udarach i wylewach.

Przeczytaj również: Masaż transbukalny – co to jest i jak działa?

Dla kogo jest masaż transbukalny?

Masaż transbukalny swoich odbiorców znalazł w szczególności wśród pacjentów stomatologicznych (zgrzytanie, zaciskanie zębów, zabiegi chirurgiczne) pacjentów ortodontycznych (wady zgryzu) oraz pacjentów logopedycznych.

Cieszy się dużym powodzeniem wśród artystów (aktorzy, muzycy), nauczycieli, wykładowców oraz wszystkich pracujących głosem, ponieważ odpowiednio dobrane techniki, pozwalają na poprawę dykcji – dochodzi do normalizacji napięć, poprawia się elastyczność głęboko położonych struktur, poprawiają się możliwości operacyjne języka.

Warto zwrócić również uwagę na pozostałe rejony, które mogą być dysfunkcyjne u pacjenta i mogą dawać objawy rzutowane na narząd żucia, stąd uważamy za zasadne rozszerzenie pracy o terapię wisceralną. W tej ostatniej zauważamy dużą zależność z pracą nad przeponą oraz wątrobą, co pozwala nam na pracę na układzie przywspółczulnym. Zwiększa to nie tyko warsztat pracy terapeuty, ale również przyczynia się do globalnego spojrzenia na pacjenta.